top of page

Atiaga :

Lacozmonte-ko lurretan kokatzen da, Gatzagetako eta Valdegobía-ko lurrekin komunikatzen dituen korridore motz eta estutuan.

Gaur egun hainbat familia lehenago utzi zuten herrira itzuli dira.

Baserria bi elkartetan antolatu agertzen da.

Errekaren ertzean bi errota harinero aurkitzen dituzte, bat Gineako herriarena da,eta bigarrena  garbitoki izena eramaten du erantsia arreta Sta Eulalia-ren elizagatik.

Erdi Aroko tenplua, izendapen klasikoei jarraituz “aurreerromaniko” bezala kalifika dezakeguna, XVI mendean ordezkatu zen eraikuntza berriagatik. Hartarako, bere egileek lurrera bota zuten hasierako Santa Eulalia-ren lekurik handiena, bakarrik iparraldeko aldea ontzi berriaren alde agertzeko aprobetxatu zutena.

. Bigarren eliza jasan erreforma nagusietako bat XVI eta XVII lehen erdiaren artean gertatu ondoren . Hain zuzen ere, bere egitura kalteari gehitu zen atal berri bat konpontzeko , eta, beraz, bere luzera nabarmen handitu zuten . Denbora labur baten ondoren , arrazoi ezezagunak, bigarren eta hirugarren ontziko tarte hormak igo , bertan gangak berreraikitzeko eta kanpoko kontrahormak egoki egoteko

 

Atiega :

Se sitúa en el corto y apretado pasillo que comunica las tierras de Lacozmonte con las tierras de Salinas y Valdegobía.

Actualmente varias familias han regresado a la localidad que antes abandonaron.

El caserío aparece organizado en dos agrupaciones.

A orillas del arroyo encontramos dos molinos harineros, uno pertenece al pueblo de Guinea, el segundo lleva anejo el lavadero,llama la atención la iglesia de Sta Eulalia.

El templo medieval, que siguiendo las denominaciones clásicas podemos calificar como “prerrománico”, fue sustituido en el siglo XVI por una nueva edificación. Para ello, sus artífices derribaron la mayor parte de primitiva Santa Eulalia, de la que únicamente aprovecharon el lado septentrional para apoyar la nueva nave.La segunda iglesia sufrió una gran reforma tras un incendio acaecido entre el siglo XVI y la primera mitad del XVII. En concreto, se repararon los daños causados en su estructura y se añadió un nuevo tramo, por lo que su longitud se vio ampliada notablemente. Al cabo de poco tiempo, por razones que desconocemos, se elevaron los muros del segundo y tercer tramo de la nave, lo que supuso la reedificación de las bóvedas y la adaptación de los contrafuertes externos para contrarrestar los nuevos empujes.

 

bottom of page